Apoala

Hey allemaal,

Ik hoorde dat het flink heeft gestormd in NL, is alles goed met iedereen???

Hier gaat het prima (zoals altijd).

Donderdag in Oaxaca heb ik niet zo heel veel meer gedaan eigenlijk. Nadat Martin en ik de anderen gedag hebben gezegd (zij zijn nu op hun plek van onderzoek) heb ik nog 2 boeken gekocht en heb het de rest van de dag rustig aan gedaan.
Vrijdag ben ik eerst met Martin naar een bieb gegaan, waar ik dinsdag ook heen ben geweest; hier heb ik nog wat interessante artikelen voor mijn BA-scriptie gevonden.

Daarna zijn we naar Atzompa gegaan. Dit is een dorpje aan de voet van een berg, waarop zich een nog zo goed als onopgegraven site bevindt. De klim was flink, maar het was zeker de moeite waard; overal steile pyramides, plaza's en een balspeelplaats, alles nog bedekt onder het gras.
Aan de overkant bevindt zich Monte Alban; 't was wel leuk om het nu van een andere kant te zien.

In de avond nog lekker gegeten en toen snel het bed in. Zaterdagochtend werden wij opgehaald door Uvaldo Lopez, om half 8 wel te verstaan. Deze Mexicaan hoopt binnenkort te promoveren in Leiden; hij weet veel van het Mixteekse gebied af en haar geschiedenis.

Wij zijn eerst een uur naar Nochixtlan gereden en van daaruit nog eens 2 uur over een onverharde weg. Nu bevonden we ons pas echt in "The middle of nowhere". Waar je ook kijkt, overal zijn bergen met af en toe wat huizen her en der verspreid. De grond lijkt hier erg vruchtbaar, waarschijnlijk hebben ze hier wel 2 a 3 oogsten per jaar.

Het rare is, dat op plekken waar geen stroom is; mensen naast hun krot een zonnepaneel hebben staan, beetje vreemd contrast dus.

Toen we vlakbij Apoala waren, hebben we eerst de berg beklommen die wordt gezien als oorsprongsplek van de Mixteken, de zgn. Kava kandiaui; het uitzicht was werkelijk magnifique.

Eenmaal in Apoala aangekomen (mijn plek van onderzoek naar temazcales), hebben we eerst onze spullen ondergebracht in het enige hotel hier en zijn we met Uvaldo door de canyon gaan wandelen.
Je weet niet wat je ziet, het is ongelooflijk mooi. Op dit moment stroomt er een beekje door de canyon, maar in het regenseizoen moet het water wel minimaal 2m hoog staan, dan kan men daar dus onmogelijk doorheen lopen!!!

Gister is Uvaldo vertrokken en hebben Martin en ik het rustig aangedaan. Vandaag begin ik met mijn onderzoek hier; martin kan helaas niet beginnen, omdat ie erg ziek is geworden (overgegeven e.d.), die moet dus eerst maar een dag uitzieken.

Hier in Apoala waan je je werkelijk in een soort van paradijs. Er wonen slechts 200 mensen, maar ze zijn reuze aardig en aller behulpzaamst. De natuur is prachtig hier, naast de canyon hebben ze ook een 60m hoge waterval. Overal lopen kanaaltjes, aangelegd door de mensen hier om de akkers te irrigeren; sommige plekken doen echt aan als The Shire in LOTR.
Verder lijkt het net lente hier; overal zie je puppy's, biggetjes, lammetjes, kuikens, ezelsveulens, vlinders etc etc.

Het weer is hier overdag echt heet, maar 's nachts is het koud; net zoals in Chalcatongo dus.

Het enige vervelende hier zijn de honden; ze blaffen en grommen en rennen je meteen achterna. Ik ben niet bang voor honden, maar deze zijn toch wel angstaanjagend; zeker als je in een keer 5 honden tegenover je hebt staan.

Nog een raar feitje. Ik heb zaterdag voor het eerst blauwe tortilla's gegeten (afkomstig van de zwarte mais). Normaal als je dat in NL zou zien, dan zou je toch denken dat het verschimmeld is..., maar het smaakt net zoals elke andere tortilla;)

Helaas heb ik hier geen bereik met mijn gsm, dus sms-en heeft weinig zin. Blijkbaar zijn mijn sms-jes ook niet aangekomen, dus eigenlijk had het weinig zin om een andere sim-kaart hier te kopen...:(

Gelukkig bestaat nog zoiet als het internet:)

Ik ga er weer vandoor, waarschijnlijk laat ik weer wat van me horen rond zaterdag/zondag. We zullen zaterdagochtend hier weer weggaan, op weg naar Puebla. Vlakbij Puebla heb je nml. 1 van de grootste pyramides ter wereld liggen, Cholula.

Tot mails!

Liefs, Benjamin