Noorderlicht

Lieve familie en vrienden,

Het was me wel weer het weekje. Ik leer steeds beter wat het is om geduld te hebben. Ik zie mijzelf als een erg geduldig persoon, maar van het ritme hier word ik aardig ongeduldig. Ik vind het erg moeilijk om te zien dat de plannen die wij hebben gemaakt veel en veel langzamer gaan in de realiteit dan gehoopt. Dit heeft natuurlijk te maken met de mensen met wie wij willen werken, enerzijds omdat zij zelf ook werken en studeren, maar anderzijds omdat het ook echt in de cultuur ingebakken zit. Er is nogal een afwachtende houding waarbij ook nog komt kijken dat veel mensen gewoon niet antwoorden op berichten of op het allerlaatste moment afzeggen, zo maar, omdat het kan. De cultuur kent hier ook niet het woord “nee”. Men zegt dus nooit nee op een vraag, maar antwoordt met een ontwijkend antwoord of beantwoordt helemaal niet de vraag en schrijft gewoon iets compleet anders…!
Frustratie voel ik dus, omdat ik zo gewend ben om een actieve houding aan te nemen als bahá’í in het gemeenschapsleven. Het probleem ligt ‘m daarin dat ik de opdracht heb om niet zo maar dingen alleen te ontplooien, maar dat ik in alle activiteiten die ik wil opzetten dit samen moet doen met iemand van de gemeenschap hier om capaciteit in hen op te bouwen --> makkelijker gezegd dan gedaan. Ik begin al enigszins te begrijpen hoe het moet zijn geweest voor de eerste pioniers in de landen in wereld in de 19e en 20e eeuw…:).
Gisteren hoorde ik ook dat het beter is om gewoon bij iemand spontaan langs te gaan, dan jouw komst te plannen, want dan hebben ze altijd een excuus om niet thuis te zijn, maar als je eenmaal voor hun deur staat, dan voelen zij zich verplicht jou binnen te laten. In Nederland hebben wij het altijd druk, houden wij de agenda bij de hand en zeggen wij: de tijd vliegt. Hier zeggen zij dus het omgekeerde: de tijd komt, oftewel ook al is het niet gepland, men maakt tijd voor elkaar vrij:). Voorlopig heb ik dus het plan om spontaan bij mensen op bezoek te gaan.

Nog een aantal opmerkelijke zaken hier:
Ik was in de veronderstelling dat men niet zou bouwen in de winter, maar men bouwt hier dus het hele jaar door. Dat is ook nodig, want er is een flink huizentekort (en soms sloopt men ook hele blokken, omdat men het niet waard vindt om deze te renoveren).

Ook al bezit 1/5 van de mensen hier een auto en rijden er buslijnen de hele dag door, toch hebben veel mensen niet het geduld om daarop te wachten en neemt men de taxi, daarvan zijn er heel erg veel in Nuuk.

Ik heb dan eindelijk het Noorderlicht gezien. Het is onvoorstelbaar mooi. Het komt in stroken, recht, golvend, soms cirkelend en zo snel als het komt , kan het ook weer verdwijnen. Het oogt als stof (dat is het ook: zonnestof) en het komt in de kleuren groen met roze, geel, oranje en lichtblauw. Soms loopt het van de ene kant van de horizon tot aan de andere kant van de horizon, het doorkruist wolken en is zichtbaar tegelijkertijd met een prachtige sterrenhemel en de maan. Als het niet zo koud zou zijn ’s nachts, dan zou ik er wel de hele nacht naar kunnen kijken:)! Wat betreft de maan, deze komt hier steeds later op, en hij is groter dan in Nederland. De zon zorgt voor veel warmte – zeker nu het een aantal dagen niet meer heeft gesneeuwd. De zonsopgangen zijn prachtig in de zin dat zij de bergen al verlichten, terwijl de zon nog niet zichtbaar is voor mij en de zonsondergangen (hier rond 4 uur ’s middags) zijn prachtig te aanschouwen vanuit het bahá’í-centrum en ook nu, zo’n 3-kwartier later, zijn de kleurschakeringen prachtig, van oranje naar geel, naar groen en naar blauw.

Soms waait het hier erg hard en dat voelt dan ook erg koud aan, maar het schouwspel wat zich voltrekt is erg mooi. De wind speelt met de sneeuw, creëert wervelwinden en laat het alle kanten opstuiven. Over het algemeen voelt kou hier minder koud aan, dan in Nederland. Waarschijnlijk omdat deze kou droger is.

De Groenlandse taal is hier zo ingewikkeld dat zelfs de Groenlanders zelf niet altijd kunnen lezen wat er staat of begrijpen wat er staat. Het is dus niet alleen ingewikkeld voor mij:).

Afgelopen woensdag had ik mijn eerste koorrepetitie met het Nordic Choir en als tenor (daar is vaak een tekort aan in de koorwereld). Het is zeker niet het allerbeste koor (ik ben in Nederland toch wel gewend om op een hoger niveau te zingen), maar het is een goede manier om contacten op te doen en om met muziek bezig te zijn. Ik heb meteen het volkslied geleerd, getiteld: Nunarput utoqqarsuangoravit. Men kent het hier uit het hoofd en zingt het dan ook meteen uit volle borst, helaas met als gevolg dat het niet altijd even zuiver of ritmisch juist is.

Vandaag wilde ik even een doktersafspraak maken en ook al zijn alle Groenlanders voorzien van een gratis zorgverzekering, het systeem is uitermate bagger. Je kunt alleen maar bellen voor een afspraak, dit kan alleen maar tussen 8.15 uur en 8.30 uur en ik moest welgeteld 70! minuten aan de lijn blijven hangen voor ik iemand aan de lijn kreeg. Deze vertelde mij ook nog eens doodleuk dat alle doktoren in het ziekenhuis zitten, dus ik kan niet om dit systeem heen en ergens anders een afspraak maken. De afspraak staat pas op 23 november… Maak je geen zorgen, het is niets ernstigs, alleen iets irriterends.

Afgelopen week zijn wij ook naar kamers gaan kijken en waarschijnlijk gaat dat het ook worden. Het is een woning op een steenworp (letterlijk) afstand van het bahá’í-centrum, in het oude stadscentrum. Er wonen alleen studenten en het is er groot en tevens goedkoop, omdat de eigenaar het liefst jonge mensen wil huisvesten die dienstbaar willen zijn aan de gemeenschap hier. Zelf is hij leraar en ook nog eens coach van het nationale voetbalteam, wat al aardig aan naamsbekendheid aan het winnen is. Blijkbaar zijn Groenlanders ook erg goed in Taekwondo en handbal. We zaten nog te denken aan een olympische sport voor de Groenlanders dat a-typisch is voor het land hier (denk aan het Jamaicaanse bobsleeteam). Als iemand nog ideeën heeft, dan hoor ik ze graag:)!

Als laatste wilde ik jullie even testen op jullie kennis van het Groenlands. Ik ben dus begonnen met een cursus en nu net bezig met het leren van de kleuren. Ik ben benieuwd wie van jullie de juiste combinaties weet te maken (leuk voor de taalfanaten:)). Ik kom er een beetje uit met het gebruik van ezelsbruggetjes, maar er is geen touw aan vast te knopen…:)!
De kleuren zijn: wit, grijs, zwart, rood, oranje, geel, groen, bruin, roze, donkerblauw, lichtblauw en paars.
Aappaluttoq, qorsuk, tungujortoq qaamasoq, sungaartoq, sungaartoq aappaluaartoq, sukkulaajusaq, tunguusaq, qernertoq, qasertoq, qaqortoq, aappilarujuttoq en tungujortoq taartoq.

Sommigen hebben al geprobeerd met mij te Skypen en blijkbaar is er iets mis met mijn microfoon. Ik kan jullie wel zien en horen en mij kunnen jullie ook zien, maar als je mij niet hoort, dan typ ik wel in de tekstballon.

Ik zal een headset met microfoon aanschaffen;)!

Een grote knuffel/liefs, Benjamin