De zon is al onder... voor de rest van het jaar

Lieve familie en vrienden,

Deze blog is 2 dagen later, omdat ik had gehoopt al verhuisd te zijn naar het studentenhuis, maar helaas kwam de eigenaar niet opdagen om de sleutels te overhandigen, dus hopelijk houdt hij zich wel aan de afspraak om zo meteen alsnog de sleutels te overhandigen:).

Langzaamaan beginnen de weken hier drukker te worden en lijken deze sneller voorbij te vliegen. Afgelopen zondag had ik een “Kaffemik”, een gelegenheid waar veel lekkernijen voorbij komen, koffie en thee en altijd ter gelegenheid van iets bijzonders, in dit geval een verjaardag. Veel mensen worden hiervoor uitgenodigd en deze “Kaffemiks” worden regelmatig gehouden, dé gelegenheid om te socializen:). Ook heb ik hier een specialiteit geproefd, walvishuid met blubber, ook wel “Mettek” genaamd. Ongelooflijk voedzaam, maar ook erg lastig te eten, omdat het net voelt alsof je op een rubberen zool aan het kauwen bent. Men zei tegen mij: probeer er op te kauwen en als het niet meer gaat, slik het dan maar door…! De Groenlanders zullen dus wel over een sterk gebit beschikken.

Daarna hadden wij het 19-daags Feest van Qawl / Spraak, waarvan ik de gastheer mocht zijn in het huis waar ik tijdelijk logeer. Het was een zeer aangename avond, met 12 volwassenen en 1 jeugd en hetgeen mij het meest is bijgebleven was de uitspraak: De zon is al ondergegaan… voor de rest van het jaar, en deze zal pas weer opkomen in februari! Dit is niet voor ons het geval, maar wel voor de gemeenschappen boven de poolcirkel. Gek idee, om ruim 2 maanden geen zonlicht te hebben.

De rest van de week natuurlijk weer Ruhiboek 5 gedaan (we zijn bijna klaar met hoofdstuk 3 :D) en Ruhiboek 8.1. Woensdagavond hebben wij de Dag van het Verbond gevierd met een mooi programma en vele lekkernijen. We waren met 7 volwassenen, 1 jeugd en 1 kind. Vrijdagnacht (om 01.00 uur) hebben wij de herdenking gehad van de Hemelvaart van `Abdu’l-Bahá, dat op 3 verschillende locaties gehouden werd. Wij waren met zijn vieren:). Ik wil mijn makkert Jornt danken voor het toesturen van een video van de herdenking in Den Haag. Het doet mij deugd om zoveel mensen in zo’n blijdschap bijeen te zien.

Gistermiddag heb ik met een Groenlandse jongere een huisbezoek afgelegd bij 2 deelnemers van een Ruhiboek 1 met wie wij een gebed hebben besproken (“Maak onze stappen op uw weg krachtig, O Heer…”). Bijna alles ging in het Groenlands, maar gelukkig begrepen zij een beetje Engels en gezamenlijk kwamen wij tot een gedeeld begrip over de betekenis van het gebed. Zij hebben er zo van genoten, dat zij dit vaker met ons willen doen. Voor hen een leuke ervaring en voor mij ook. Zo zie je maar weer, de taal hoeft niet altijd een barrière te zijn om over het Geloof te kunnen praten:).

Nog wat kleine dingen:

Vorige week begon het langzaamaan te dooien, maar na een paar flinke sneeuwbuien, ligt er nu overal minimaal 30 cm sneeuw, hangen er ijspegels tot wel een halve meter aan de dakranden en ondertussen is het -13 graden Celcius.

Het verkrijgen van een zogenaamd “CPR-number”, ook wel registratienummer is nu bijna rond. Het duurt even, maar ik heb goede hoop dat Kevin en ik binnen een paar weken dit nummer ontvangen, en dan hoeven wij ook niet binnen 3 maanden het land uit.

Ik heb een 2e hands gitaar gekocht. Ik heb nu toch genoeg tijd om het mijzelf aan te leren, dus daar wil ik veel op gaan oefenen. Ook een uitstekende ondersteuning bij het zingen.

Overal beginnen nu kerstversieringen op te komen in het straatbeeld en in de woningen van verschillende mensen. Ook heeft de gemeente overal “kerstbomen” opgericht (deze worden jaarlijks geïmporteerd uit Canada) en men viert hier – net zoals in mijn opvoedingstraditie – advent. Mijn moeder, mijn zus en broertje hebben een adventskalender gemaakt voor mij om mee te nemen en ik heb vandaag mijn eerste pakje mogen openmaken (marsepein met chocolade, jammiejammie)

Lieve allemaal, dit was het weer voor nu. Mochten jullie nog filmpjes of foto’s willen toesturen per e-mail of WhatsApp, dan zijn deze zeer welkom!!!

Een grote knuffel/een liefdevolle groet, Benjamin