Verhuisd!
Door: Binia
Blijf op de hoogte en volg Benjamin
01 Januari 2016 | Groenland, Nuuk
Lieve familie en vrienden,
Door omstandigheden die mijn blogsite aangaan, heb ik een tijdje niks kunnen posten. Het probleem is ondertussen verholpen en nu kan ik mijn eerder geschreven blog met updates van de afgelopen weken erop zetten:).
De tijd vliegt voorbij, nu alweer ruim 9 weken van huis. De afgelopen weken waren een beetje chaotisch (iets wat totaal niet werkt bij mij, daar ik erg houd van structuur), maar er zijn gelukkig ook goede dingen gebeurd in deze periode. Ik ben verhuisd naar een studentenhuis samen met Kevin en Henrik en er wonen nog 3 andere Denen die een stage lopen voor hun studie Pedagogiek, Andreas, Asbjørn en Christina, stuk voor stuk hele lieve, beleefde, opgeruimde en gezellige huisgenoten. Zij blijven tot eind januari, dus de komende maand zit ik goed:D. Mijn nieuwe adres is: Augo Lyngip Aqqutaa 1-B, 3900 Nuuk, Grønland. Kaartjes e.d. zijn dus van harte welkom:D!
Verder hebben wij Boek 5 afgerond en zijn wij nu bezig met het opstarten van de jeugdgroep, het plannen van huisbezoeken aan de jeugd en hun ouders en het vergezellen van de 2 animatoren.
Wij zijn met Boek 3.1 gestart, kinderklassen in de leeftijd van 4-6 jaar, maar daar de groep nogal klein is, willen wij eerst meer deelnemers aantrekken, alvorens verder te gaan. De wekelijkse activiteiten lopen ook gewoon door, zoals ook de huisbezoeken:), behalve Boek 8.1, dat staat even stil, omdat de tutor en tevens mijn voormalige gastheer Henning lelijk is gevallen. Hij moest een week in het ziekenhuis herstellen, arme man, maar gelukkig is hij nu weer thuis.
Wij hebben ook weer twee erg fijne 19-daags Feesten gehad. Het eerste Feest van Masa'il / Vragen was met een uitgebreide lunch, waar ik wederom een stukje rendiervlees heb geproefd, ik kon het even niet aan mij voorbij laten gaan:P. Wij waren met 10 volwassenen, 2 jeugd en 1 kind. Het laatste Feest van Sharaf / Eer waren wij met 19 volwassenen, 3 jeugd en 1 kind.
Een paar weken terug ben ik met een huisgenoot gaan kleiduiven schieten. Wat maar weinig mensen weten, is dat ik graag schiet met een handboog of kruisboog. Om nu te schieten met een heus geweer en hagel als munitie, dát kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Het was erg koud buiten, het geweer werd steeds zwaarder en mijn handen trilden van de zenuwen, maar uiteindelijk heb ik dan toch met mijn allerlaatste schot een kleiduif geraakt. Stilstaande objecten zijn best makkelijk, maar bewegende objecten knap lastig. Hier in Groenland is het heel normaal om een geweer in huis te hebben, men jaagt hier namelijk ieder jaar op rendieren, klein wild en soms ook een muskusos.
Dit brengt mij tevens op een ander onderwerp, dat hier enigszins mee te maken heeft. De Groenlandse taal is erg lastig en Groenlanders zelf vinden het vaak ook een lastige taal om te lezen, maar zij maken ook graag taalgrappen, vooral over zinnen die goed allitereren. Zo ook de volgende zin: “Tuttuttut tututtut tuttutut tututtutut tuttutuuttut”, wat betekent: “The dirty reindeer hunters eat lots of reindeer, like the dirty reindeers”.
Sinterklaas en alle heisa daaromheen is volledig aan mij voorbij gegaan, daar het een typisch Nederlands feest is (behalve de chocoladeletter in mijn Adventskalender dan). Hier viert men massaal Advent. De kerstdagen heb ik voor het eerst zonder mijn familie gevierd, toch wel gek eigenlijk. Op de 24e waren Kevin en ik uitgenodigd voor een uitgebreide lunch en in de avond heb ik kerst gevierd via Skype met familie in Nederland (ik ben weer goed verwend, maar vooral erg blij met de eerste tekening van mijn lieve neefje en tevens petekind Solomon die nu bijna 17 maanden is:D)!
De 25e hebben wij kerst gevierd met de studenten in ons huis met een uitgebreid diner: krab, garnalen, haring, verschillende salades en Deense gerechten en als dessert een zelfgemaakt mousse au chocolat en een buche de Noël van Kevin.
Gisteravond waren wij uitgenodigd bij de Chemnitz-familie, deze bahá’í-familie nodigt ons voor allerlei dingen uit en doet erg zijn best ons hier te laten integreren! Hier wordt 2x oudjaar gevierd, om 20.00 uur, want dan is de jaarwisseling in Europa en natuurlijk om middernacht (en soms zelfs 3x wanneer je het Ijslands oudjaar meerekent) . Er werd mij al weken verteld dat er hier flink wat vuurwerk afgestoken zou worden, maar ik nam dat met een korreltje zout, want ik dacht dat het voor Groenlandse begrippen veel zou zijn. Niets was minder waar. Op beide tijdstippen werd er ongelooflijk veel vuurwerk afgestoken en tientallen lichtkogels. Wij hadden een prachtig uitzicht, met een heldere sterrenhemel, Noorderlicht en -18 graden Celcius (gevoelstemperatuur was -29 graden Celcius!). Wij hadden trouwens een uitstekend diner erbij, met o.a. rendier (dat zij zelf hebben geschoten) en Groenlands lam; ik heb van beiden een schijfje gegeten en zo heb ik volgens mij in de afgelopen 2 maanden al meer vlees gegeten dan in de 10 jaar ervoor! Dit betekent trouwens niet dat ik van plan ben om in Nederland weer vlees te gaan eten, maar hier is het vers en onmisbaar in de cultuur:)!
Ik wil nog een laatste woord wenden ter gedachtenis aan John Pilgrim, die overleden is aan de gevolgen van longkanker en dat doet mij groot verdriet. Hij was zo ongelooflijk vriendelijk, zuiver, trouw, loyaal, een goede vriend met goede adviezen, tomeloos dienstbaar in het cluster Haaglanden, hij had een goed gevoel voor humor en bovenal was hij een echte “familyman”. Mijn gebeden gaan dan dus niet alleen uit naar zijn ziel, maar ook naar zijn vrouw Natascha Pilgrim en zijn 3 dochters Anissa, Yasmine en Leili. Vlak voor mijn vertrek naar Groenland kwam hij nog bij mij langs en hebben wij een uur staan praten in de deuropening. Hij gaf mij het advies om na te denken over een periode van dienstbaarheid in Haifa, wie weet wat de toekomst zal brengen?!
Nog wat kleine dingen:
Ook al stopt men drop hier in bijna alles, zoals chocolade, ijs en thee, en zijn de Groenlanders enorme zoetekauwen, toch mis ik de echte Hollandse drop en dan vooral de Zaanse drop en de Dubbelzoutjes.
Afgelopen maand heb ik iedere dag een pakje van mijn adventskalender geopend, ik ben ongelooflijk verwend. Had ik maar zo’n kalender voor 365 dagen, uh correctie, komend jaar natuurlijk 366 dagen…:P
De zon schijnt nu iedere dag zo’n 4 uur hier en dat begin ik fysiek toch te merken. Sommige Groenlanders hier sluiten de lamellen wanneer de zon in hun gezicht schijnt, maar ik open ze juist, want ik probeer te genieten van elk moment zon dat ik kan pakken. Gelukkig hebben wij de kortste dag alweer achter de rug en gaat de zon iedere dag weer langer schijnen:).
Vandaag heb ik voor het eerst sinds ik in Groenland ben een spijkerbroek aangetrokken. Dat klinkt misschien gek, maar sinds ik hier ben loop ik alleen nog maar rond in skibroeken…!
Ik wens jullie allen het allerbeste voor 2016, moge het een gelukkig, gezond en vooral dienstbaar jaar worden!
Een liefdevolle groet/Een grote knuffel, Benjamin van Dijck
Door omstandigheden die mijn blogsite aangaan, heb ik een tijdje niks kunnen posten. Het probleem is ondertussen verholpen en nu kan ik mijn eerder geschreven blog met updates van de afgelopen weken erop zetten:).
De tijd vliegt voorbij, nu alweer ruim 9 weken van huis. De afgelopen weken waren een beetje chaotisch (iets wat totaal niet werkt bij mij, daar ik erg houd van structuur), maar er zijn gelukkig ook goede dingen gebeurd in deze periode. Ik ben verhuisd naar een studentenhuis samen met Kevin en Henrik en er wonen nog 3 andere Denen die een stage lopen voor hun studie Pedagogiek, Andreas, Asbjørn en Christina, stuk voor stuk hele lieve, beleefde, opgeruimde en gezellige huisgenoten. Zij blijven tot eind januari, dus de komende maand zit ik goed:D. Mijn nieuwe adres is: Augo Lyngip Aqqutaa 1-B, 3900 Nuuk, Grønland. Kaartjes e.d. zijn dus van harte welkom:D!
Verder hebben wij Boek 5 afgerond en zijn wij nu bezig met het opstarten van de jeugdgroep, het plannen van huisbezoeken aan de jeugd en hun ouders en het vergezellen van de 2 animatoren.
Wij zijn met Boek 3.1 gestart, kinderklassen in de leeftijd van 4-6 jaar, maar daar de groep nogal klein is, willen wij eerst meer deelnemers aantrekken, alvorens verder te gaan. De wekelijkse activiteiten lopen ook gewoon door, zoals ook de huisbezoeken:), behalve Boek 8.1, dat staat even stil, omdat de tutor en tevens mijn voormalige gastheer Henning lelijk is gevallen. Hij moest een week in het ziekenhuis herstellen, arme man, maar gelukkig is hij nu weer thuis.
Wij hebben ook weer twee erg fijne 19-daags Feesten gehad. Het eerste Feest van Masa'il / Vragen was met een uitgebreide lunch, waar ik wederom een stukje rendiervlees heb geproefd, ik kon het even niet aan mij voorbij laten gaan:P. Wij waren met 10 volwassenen, 2 jeugd en 1 kind. Het laatste Feest van Sharaf / Eer waren wij met 19 volwassenen, 3 jeugd en 1 kind.
Een paar weken terug ben ik met een huisgenoot gaan kleiduiven schieten. Wat maar weinig mensen weten, is dat ik graag schiet met een handboog of kruisboog. Om nu te schieten met een heus geweer en hagel als munitie, dát kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan. Het was erg koud buiten, het geweer werd steeds zwaarder en mijn handen trilden van de zenuwen, maar uiteindelijk heb ik dan toch met mijn allerlaatste schot een kleiduif geraakt. Stilstaande objecten zijn best makkelijk, maar bewegende objecten knap lastig. Hier in Groenland is het heel normaal om een geweer in huis te hebben, men jaagt hier namelijk ieder jaar op rendieren, klein wild en soms ook een muskusos.
Dit brengt mij tevens op een ander onderwerp, dat hier enigszins mee te maken heeft. De Groenlandse taal is erg lastig en Groenlanders zelf vinden het vaak ook een lastige taal om te lezen, maar zij maken ook graag taalgrappen, vooral over zinnen die goed allitereren. Zo ook de volgende zin: “Tuttuttut tututtut tuttutut tututtutut tuttutuuttut”, wat betekent: “The dirty reindeer hunters eat lots of reindeer, like the dirty reindeers”.
Sinterklaas en alle heisa daaromheen is volledig aan mij voorbij gegaan, daar het een typisch Nederlands feest is (behalve de chocoladeletter in mijn Adventskalender dan). Hier viert men massaal Advent. De kerstdagen heb ik voor het eerst zonder mijn familie gevierd, toch wel gek eigenlijk. Op de 24e waren Kevin en ik uitgenodigd voor een uitgebreide lunch en in de avond heb ik kerst gevierd via Skype met familie in Nederland (ik ben weer goed verwend, maar vooral erg blij met de eerste tekening van mijn lieve neefje en tevens petekind Solomon die nu bijna 17 maanden is:D)!
De 25e hebben wij kerst gevierd met de studenten in ons huis met een uitgebreid diner: krab, garnalen, haring, verschillende salades en Deense gerechten en als dessert een zelfgemaakt mousse au chocolat en een buche de Noël van Kevin.
Gisteravond waren wij uitgenodigd bij de Chemnitz-familie, deze bahá’í-familie nodigt ons voor allerlei dingen uit en doet erg zijn best ons hier te laten integreren! Hier wordt 2x oudjaar gevierd, om 20.00 uur, want dan is de jaarwisseling in Europa en natuurlijk om middernacht (en soms zelfs 3x wanneer je het Ijslands oudjaar meerekent) . Er werd mij al weken verteld dat er hier flink wat vuurwerk afgestoken zou worden, maar ik nam dat met een korreltje zout, want ik dacht dat het voor Groenlandse begrippen veel zou zijn. Niets was minder waar. Op beide tijdstippen werd er ongelooflijk veel vuurwerk afgestoken en tientallen lichtkogels. Wij hadden een prachtig uitzicht, met een heldere sterrenhemel, Noorderlicht en -18 graden Celcius (gevoelstemperatuur was -29 graden Celcius!). Wij hadden trouwens een uitstekend diner erbij, met o.a. rendier (dat zij zelf hebben geschoten) en Groenlands lam; ik heb van beiden een schijfje gegeten en zo heb ik volgens mij in de afgelopen 2 maanden al meer vlees gegeten dan in de 10 jaar ervoor! Dit betekent trouwens niet dat ik van plan ben om in Nederland weer vlees te gaan eten, maar hier is het vers en onmisbaar in de cultuur:)!
Ik wil nog een laatste woord wenden ter gedachtenis aan John Pilgrim, die overleden is aan de gevolgen van longkanker en dat doet mij groot verdriet. Hij was zo ongelooflijk vriendelijk, zuiver, trouw, loyaal, een goede vriend met goede adviezen, tomeloos dienstbaar in het cluster Haaglanden, hij had een goed gevoel voor humor en bovenal was hij een echte “familyman”. Mijn gebeden gaan dan dus niet alleen uit naar zijn ziel, maar ook naar zijn vrouw Natascha Pilgrim en zijn 3 dochters Anissa, Yasmine en Leili. Vlak voor mijn vertrek naar Groenland kwam hij nog bij mij langs en hebben wij een uur staan praten in de deuropening. Hij gaf mij het advies om na te denken over een periode van dienstbaarheid in Haifa, wie weet wat de toekomst zal brengen?!
Nog wat kleine dingen:
Ook al stopt men drop hier in bijna alles, zoals chocolade, ijs en thee, en zijn de Groenlanders enorme zoetekauwen, toch mis ik de echte Hollandse drop en dan vooral de Zaanse drop en de Dubbelzoutjes.
Afgelopen maand heb ik iedere dag een pakje van mijn adventskalender geopend, ik ben ongelooflijk verwend. Had ik maar zo’n kalender voor 365 dagen, uh correctie, komend jaar natuurlijk 366 dagen…:P
De zon schijnt nu iedere dag zo’n 4 uur hier en dat begin ik fysiek toch te merken. Sommige Groenlanders hier sluiten de lamellen wanneer de zon in hun gezicht schijnt, maar ik open ze juist, want ik probeer te genieten van elk moment zon dat ik kan pakken. Gelukkig hebben wij de kortste dag alweer achter de rug en gaat de zon iedere dag weer langer schijnen:).
Vandaag heb ik voor het eerst sinds ik in Groenland ben een spijkerbroek aangetrokken. Dat klinkt misschien gek, maar sinds ik hier ben loop ik alleen nog maar rond in skibroeken…!
Ik wens jullie allen het allerbeste voor 2016, moge het een gelukkig, gezond en vooral dienstbaar jaar worden!
Een liefdevolle groet/Een grote knuffel, Benjamin van Dijck
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
